Jack Dawson Green

Het project
Sinds mei 2010 heeft onze school, en in het bijzonder de groepen 8, de zorg op zich genomen voor het graf van Jack Dawson Green. Deze Australische piloot is aan het einde van de Tweede Wereldoorlog met zijn vliegtuig neergestort bij Blaaksedijk en ligt begraven op de Barendrechtse begraafplaats. In school hangt een officieel certificaat waarop aangegeven wordt dat wij het oorlogsgraf 'geadopteerd' hebben van de Oorlogsgravenstichting. Door de leerlingen van groep 8 wordt regelmatig correspondentie onderhouden met de familie in Australië en tweemaal per jaar wordt stilgestaan bij het korte leven van de piloot. De eerste keer is in december, op de dag dat hij geboren werd en de tweede keer is op 17 maart, de dag waarop hij sneuvelde. Hieronder leest u het verhaal van 'onze' piloot en via deze link komt u op foto's van Jack. N.b.: de foto waar hij in vol ornaat op staat, is een dag voor zijn crash gemaakt. 

De missie
Jack Dawson Green, zijn vrienden noemden hem Johnny, was een 21 jaar jonge Australische oorlogsvlieger van de Royal Australian Air Force. Hij was adjudant, de hoogste rang die een onderofficier kon bereiken. Op 17 maart 1945 is hij één van de twaalf piloten die aanvallen zullen doen op de Duitsers in Nederland. Om 11.00 uur vertrekken twaalf Spitfires van het vliegveld Ludham in Engeland. Elk toestel heeft een bom van 500 pond, twee van 250 pond en munitie voor de wapens aan boord. Om 11.45 uur passeren de jachtbommenwerpers de kust bij Den Haag en vliegen verder landinwaarts. Boven Gouda splitst de groep zich in twee groepen van elk zes vliegtuigen. Als horzels duiken ze op spoorwegen en viaducten in Zuid Holland. Als de vliegers zich hoog in de lucht weer verzamelen laten ze vernielde rails, ineengestorte bruggen en rokende rangeerterreinen achter. Om 12.30 uur landen ze op Ursel in België. Slechts even is de piloten rust gegund, want al om 14.10 uur stijgen ze weer op voor een tweede oorlogsmissie. Weer gaan de Spitfires in noordelijke richting. Nu doen ze een aanval op de spoorweg tussen Hilversum en Utrecht. Over een lengte van 100 meter wordt de spoorlijn volledig vernietigd. Ook een seinhuisje en een in de buurt gelegen brug ondergaan dat lot.
Terwijl de twaalf Spitfires weer terug in de richting Ursel gaan klinkt over de radio de stem van Jack Dawson Green. Hij meldt dat hij beneden zich een Duits konvooi ziet. Een vrachtauto gevolgd door wagens met paarden rijdt over de Barendrechtse brug de Hoeksche Waard binnen. De leider van de formatie geeft één van de piloten bevel naar beneden te gaan en te zien of het konvooi de moeite van een aanval waard is. Als die ziet dat de Duitsers het dorp Blaaksedijk binnenrijden breekt hij zijn aanval af en sluit hij zich met zijn sectie weer aan bij de anderen. Nu een aanval doen zou schade en wellicht slachtoffers onder de bevolking tot gevolg hebben. De Duitsers lopen in deze fase van de oorlog toch op hun laatste benen. De leider cirkelt nog eens over het dorp en volgt daarna de anderen in zuidelijke richting. Intussen schieten de Duitsers met hun bij de Barendrechtse brug opgestelde luchtafweergeschut op de Spitfires. Bij dit geschut bevindt zich één wapen, waarvoor alle laagvliegende piloten respect hebben: het vierloops 20mm snelvuurkanon. Aan beide kanten van de brug staat zo'n stuk geschut. Als de vliegtuigen boven Zeeland vliegen blijkt dat White 2, de call sign van Johnny Green, ontbreekt. In de hitte van het gevecht is hij uit het oog verloren en niemand weet precies wat er met hem is gebeurd. Hij geeft geen antwoord als de leider van de formatie hem via de radio oproept. Als Flight Lieutenant Bachelor bij de overige piloten informeert, meldt één van hen dat hij gezien heeft hoe White 2 al schietend naar omlaag is gedoken op het moment dat de andere toestellen de aanval hebben afgebroken. Iemand heeft over de radio horen roepen: 'Ik ben geraakt', maar niemand heeft gedacht dat het Johnny Green zou zijn. De Spitfires vervolgen hun koers en vliegen door naar België. Om 15.20 uur landt de formatie op Ursel.
 
'Ik ben geraakt'
Nadat de kogels van het Duitse luchtafweergeschut zijn vliegtuig hebben geraakt probeert Green zijn vliegtuig in de lucht te houden. Maar met een zwaar beschadigde motor is het bijna onmogelijk het vliegtuig onder controle te houden. Zijn pogingen zijn dus tevergeefs en ter hoogte van de Boonsweg bij de Oude Maas slaat het vliegtuig tegen de aarde. We denken dat Johnny Green daarbij op slag dood is. De klok wijst op die 17e maart 1945 ongeveer 15.15 uur. Van het neerstorten zijn alleen de Duitsers getuige en een vierjarige jongen, die met zijn ouders in een huisje langs de weg woont. Hij ziet hoe de Duitsers het lichaam van de piloot in zijn parachute gewikkeld naar de Witte Boerderij brengen en daar in de schuur leggen. Op 18 maart, wordt het lichaam van Johnny Green met paard en wagen naar Barendrecht gebracht. Mevrouw Groenenboom uit Zuid-Beijerland herinnert zich hoe haar broer Jaap opdracht kreeg om met zijn broer Hans het lichaam te halen. Begrafenisondernemer Vonk nam op de begraafplaats in Barendrecht het lichaam in ontvangst. De Duitsers sloten de begraafplaats af om te voorkomen dat de inwoners van Barendrecht getuige zouden zijn en op enigerlei manier van hun sympathie blijk kunnen geven. De begrafenis gebeurde snel en zonder enige ceremonie. Het lichaam van Johnny Green rust nog steeds op het kerkhof aan de 1e Barendrechtseweg. Een witte grafsteen vertelt ons wie er ligt: Jack Dawson Green uit Australië. In/boven het eiland de Hoeksche Waard was hij het 99ste vliegtuigbemanningslid dat in de strijd om onze vrijheid en vrede (in de periode 1940-1945) het leven liet.
 
Herinneren
In het verleden kwam de zuster van Jack Dawson Green verschillende keren naar Nederland om het graf te bezoeken. Ook in 2010 was zij weer in Nederland, in het bijzijn van haar dochter, om mee te maken hoe mensen als haar broer in ons land worden herdacht.  Ze bezocht ook de groepen 8 van onze school.
Op 3 mei 2010 is er op initiatief van de Werkgroep Remember Jack Dawson Green en met medewerking van de Oranjevereniging Heinenoord en de Gemeente Binnenmaas door haar en haar dochter in Heinenoord een straatnaambord en een herdenkingsplaquette onthuld.
In 2012 kregen we bericht dat mevrouw Morgan op zeer hoge leeftijd is overleden. De contacten met de familie zullen voortgezet worden met haar dochter.

Aussies op bezoek
Op 11 april 2013 was er een delegatie Aussies op bezoek. Tijdens dat bezoek is het pad naast de school omgedoopt tot Jack Dawson Greenpad. Het straatnaambord werd onthuld door Margaret Bardwell, nicht van Jack. De Australische minister van Veteraanzaken stuurde ons later een brief als dank (klik op de link om te lezen). 
Op maandag 14 november 2016 kreeg de school bezoek van de Australische ambassadeur. Een verslag van de gemeente Barendrecht vindt u hier. Dr Brett Mason sprak later zijn dank uit in een brief: Thank you so much for inviting me to your wonderful school.  It was the happiest school I have ever seen on a Monday morning! I was overwhelmed by your warmth and devotion to the relationship between Australia and Barendrecht.  Jack Dawson Green could not be better cared for.  I thank you for taking him to your hearts. 

Op dinsdag 2 april 2019 kreeg de school opnieuw bezoek. Deze keer kwam ambassadeur Matthew Newhaus met zijn vrouw Angela langs. In zijn bedankbrief schreef hij: At the Rehoboth School we were very impressed by the dedication of the  schoolchildren who take care of the grave and monument of Jack Dawson Green. It was moving to hear them sing the Australian Anthem with such enthusiasm. I would also like to send my special thanks to the director of the school, Mr van den Berg, and to Mr Hans Onderwater for all they have done.
Op dinsdag 5 september 2023 bracht ambassadeur Dr. Greg French een bezoek aan de school. Samen met de leerlingen van groep 8a en 7/8b bezocht hij het graf.